Ton had fijne, gezellige meezingers op het menu. Al s snel kwamen de buurtgenoten in de benen, met elkaar of achter elkaar. Natuurlijk waren er ook heerlijke hapjes en drankjes om de keel te smeren. Men kon er niet genoeg van krijgen. Na een uurtje of 2 ½ werd er toch een pauze ingelast, om om 18.00 uur voor de wekelijkse Maaltijd aan te schuiven.
